Wierzba, brzoza i dąb cz. 2

Kwiaty tak pręcikowe jak słupkowe stoją w tak zwanych kotkach albo baziach, kwiatostanach podługowatych, o kwiatach gęsto skupionych i stojących w kątach łusek jajowatych, zewnątrz długim włosem okrytych. Kotki pręcikowe są krótsze i grubsze. W kącie każdej łuski stoją tu dwa pręciki o nitkach w nasadzie spojonych i maleńki gruczołek, z którego się sączy ciecz słodka, czyli miodnik. Kotki słupkowe są dłuższe, zielonawe. W kącie każdej łuski stoi tu kwiat, który się składa z jednego słupka i miodnika, i równie jak kwiat pręcikowy nie ma ani kielicha, ani korony. Słupek ma zalążnię stożkowatą, nagą, zieloną, przechodzącą w krótką szyjkę i dwa grube, odgięte, żółtawe znamiona. Słupek jest więc z dwu owocolistków zrośnięty. Po zapyleniu kotki pręcikowe więdną i odpadają a zalążnie kotek słupkowych zamieniają się na owoce. Owoce te są suche, są torebką pękającą na dwie łupiny. Wewnątrz znajdują się nasiona otoczone miękkim i jedwabistym uchem, z pomocą którego wiatr je łatwo unosi. Nasiona są bezbielmowe, mają zarodek dwuliścienny.