Lilia i hiacynt

Lilia ma latorośl do 1 metra wysoką, kwiaty białe, wonne, okwiat ich jest sześciolistkowy, lejkowaty. Pręciki i słupek jak u szparagu. Nasiona bielmowate o zarodku jednoliściennym. Pęd pokryty liśćmi wydłużono lancetowatymi wychodzi z pod ziemi, ze środka tak zwanej cebuli. Taka cebula lilii wygląda jak szyszka, składa się z grubych, mięsistych łusek tj. liści osadzonych, jak to widać na przecięciu podłużnym, na łodydze stożkowatej. Z podstawy tego stożka wychodzą w okrąg korzonki, wyżej stoją mięsiste łuski, a jeszcze wyżej liście zielone, w środku zaś wierzchołek pędu, który jak wyjdzie nad ziemię, to daje kwiatami okrytą latorośl. Taka cebula jest więc nic innego tylko pęd podziemny. Jak lilia przekwitnie, to cały pęd nadziemny powoli więdnie i usycha, a cały pokarm schodzi do podziemnego pędu i zostaje złożony na zimę w łuskowatych liściach, w następnym zaś roku z wiosną znów zostaje zużyty na wydanie latorośli, kwiatów i owoców.

Hiacynt

Hiacynt ma też cebulę, ale ta wygląda inaczej, niż u lilii, mianowicie tak, jak u kuchennej cebuli, czosnku, porów. Łuski są tu też grube i mięsiste, ale nie są wąską nasadą do łodygi przyrosłe, tylko obejmują tę podobnie stożkowatą łodygę cebulowego pędu w około i tak każda łuska tworzy jakby powłokę.

Dla wyróżnienia nazywa się taką cebulę powłóczystą, kiedy takie cebule jak lilii, nazywają się łuskowatymi. W cebulach powłóczystych wierzchołek łodygi cebuli, wydłuża się podobnie w pęd kwiatonośny, mający liście zielone, które się karmią i na jesień składają pokarm w łuskach podziemnego pędu. Cebule są to więc pędy podziemne, które się tym różnią od klaczy, że te mają łodygi grube i mięsiste, bo w nich przez zimę przechowuje roślina zapas pokarmu, a liście cienkie i suche, kiedy w cebulach łodyga pędu jest słabo rozwinięta a liście będące zbiornikiem zimowego pokarmu są grube.

Szparag, lilia, cebula, czosnek, hiacynt i pokrewne, które są jednoliścienne, mają okwiat 6 listkowy, barwny, słupek z 3 owocolistków, górny; tworzą rodzinę liliowatych.

Listki okwiatu mogą być albo wolne albo mniej lub więcej ze sobą zrosłe jak np. u konwalii. Z liliowatymi są pokrewne sitowia, które mają takie samo złożenie kwiatu, ale listki okwiatu suche, niepozorne i znamiona nitkowate.