Palmira

Kłodzina bywa do 20 m. wysoka a 0,5 m. gruba, z wieńcem 25 –  40 liści, liście pojedyncze, dłoniasto dzielne, wachlarzowato pofałdowane i przynajmniej w młodości lejkowato stulone, o blaszkach przeszło 2 m. w średnicy mających, na tęgich, do 3 m. długich, na grzbiecie haczykowato ciernistych ogonkach.

Kwiatostany ma w pochwach, ale na jednym drzewie tylko o kwiatach pręcikowych, a na innym słupkowych; jest więc dwupienna Kwiaty podobnego złożenia jak w kokosie. W zalążni są trzy zalążki. Owocem jest jagoda jajowata, 15 cm. długa, dwa kilogramy ważąca. Mięso jej jest ciemno-żółte, trochę łykowate, ale smaczne, słodkawe (do skrobanej marchwi podobne) 2 ananasowym zapachem.

Palmira rośnie środkiem Afryki i na całym wybrzeżu azjatyckim od zatoki perskiej aż do Birmy, i dla wielu milionów ludzi tam mieszkający cli owoc jest tak jedynym pokarmem, jak u nas ziemniak.

Daje też z soku kwiatostanów wino, cukier, ocet, arak, prócz oleju wszystko nieledwo, co kokos, ale o tyle jest Pożyteczniejsza, że Rośnie i w głębi kraju, nie tylko nad morzem.

Na jej liściach dawniej pisywali Hindusowie, robiąc z nich długie a wąskie paski, na których wyciskali ostrym kruszcowym kolcem pismo, napuszczając je potem tłuszczem z sadzami, żeby było widoczniejsze.

W wielu miejscach wysiewają nasiona na wysokich grzędach; po 14-tu dniach kiełki puszczają tęgi korzeń, nieraz do 60 cm. długi, który się jada na jarzynę, tak jest gruby. Palmy w ogóle mają korzenie bardzo grube i na takich widać już gołym okiem, że korzeń jest na samym wierzchołku czymś okryty; jest to czapeczka, która jak widać na przekroju podłużnym, łuszczy się od zewnątrz a przyrasta od środka. Korzenie wszystkich roślin mają taką czapeczkę, która chroni w ziemi ich rosnąc) wierzchołek od uszkodzenia i siedzi tak na nich, jak naparstek na palcu.

Na przekroju takich grubych a starszych korzeni, widać też doskonale, że korzenie pochodne powstają wewnątrz korzenia macierzystego i muszą przebić jego korę, żeby wyjść na wierzch. Tak jest u wszystkich roślin.